W roku 1921
Sztab Generalny ustalił strukturę organizacyjną wojska na 30 dywizji piechoty,
11 brygad kawalerii ( w 1924 roku było 16 brygad), 10 pułków artylerii ciężkiej
i kilka oddziałów artylerii specjalnej, 6 pułków lotniczych i pułk czołgów.
Liczebnie stan armii miał wynosić 277 tys. żołnierzy. Obowiązywał powszechny
obowiązek służby wojskowej dla wszystkich mężczyzn w wieku od 21 do 50 lat.
Wszystko to za sprawą przechodzenia wojska z etatów wojennych na pokojowe.
Polskie siły zbrojne składały się z wojsk lądowych i marynarki wojennej.
Lotnictwo były częścią obu rodzajów sił zbrojnych. Poniżej przedstawię
procentowy udział rodzajów służb w strukturze organizacyjnej WP na rok 1921:
Piechota - 55,7 % Kawaleria - 11,9 % Artyleria - 14,7 % Wojska pancerne (kolei i
samochody) - 3,5 % Saperzy - 3,9 % Łączność - 2,5 % Lotnictwo - 1,6 % Marynarka
wojenna - brak Inne - 6,3 % Na podstawie powyższych danych można powiedzieć, że
nasze wojsko tamtego okresu miało charakter lądowy, co tak naprawdę nigdy się
nie zmieniło, nawet w przededniu wybuchu II wojny światowej. Dominowała piechota
kosztem lotnictwa i broni pancernej. Rózwój technologiczny polskiej armii
nastąpił dopiero w latach trzydziestych XX wieku jednak realizacje te były
spóźnione i tak naprawdę nie wystarczyło czasu aby zrealizować większość planów.
Na polu boju często nasi żołnierze nadrabiali braki sprzętowo odwagą i własnym
sprytem by powstrzymać najeźdźcę. Naszą armię tworzono na wzór francuski gdyż w
tamtym okresie oba kraje miały podobne cele polityczne i byliśmy blisko
związani.
Żródło:
http://artelis.pl/artykuly/13491/wojsko-polskie-w-okresie-II-rp
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz