Bojowy wóz piechoty (BWP) – uzbrojony i
opancerzony pojazd bojowy, zwykle gąsienicowy, przeznaczony do przewożenia
żołnierzy piechoty zmechanizowanej na polu walki i jej wsparcia ogniowego.
Bojowe wozy piechoty wykształciły się w połowie lat 60. XX w. w drodze rozwoju
gąsienicowych transporterów opancerzonych. Pierwszą konstrukcją tego typu był
radziecki BMP-1 wprowadzony na uzbrojenie w 1966. Od klasycznego transportera ,
bojowy wóz piechoty różni się przede wszystkim: uzbrojeniem złożonym zwykle z
armaty samoczynnej, karabinu maszynowego i wyrzutni przeciwpancernych pocisków
kierowanych możliwością prowadzenia walki przez żołnierzy desantu z wnętrza
pojazdu dużą odpornością osłony pancernej większą ruchliwością i zdolnością
pokonywania przeszkód terenowych Bojowe wozy piechoty buduje się przede
wszystkim jako pojazdy gąsienicowe, dzięki czemu mają ruchliwość podobną do
czołgów, którym mogą towarzyszyć w ataku. Dzięki zdolnościom do poruszania się w
trudnym terenie nadają się do prowadzenia walki we wszystkich warunkach, w
jakich można użyć czołgów – zwłaszcza w szykach pododdziałów desantowych i
rozpoznawczych. Oprócz pojazdów gąsienicowych, według współczesnej klasyfikacji
międzynarodowej, bojowymi wozami piechoty nazywa się także kołowe pojazdy o
konstrukcji transporterów opancerzonych, jeśli są uzbrojone w działko kalibru co
najmniej 20 mm. Uzbrojenie bojowych wozów piechoty najczęściej stanowią
szybkostrzelne małokalibrowe armaty automatyczne kalibru 20-30 mm, rzadziej do
40 mm, umieszczone w wieży obrotowej. Wyjątkami są radzieckie pojazdy BWP-1
(BMP-1), uzbrojone w armatę kalibru 73 mm, oraz BMP-3 – w armatę 100 mm. Z
armatą sprzężony jest zwykle karabin maszynowy. Część bojowych wozów piechoty
uzbrojona jest ponadto w wyrzutnie przeciwpancernych pocisków kierowanych,
dające im możliwość walki z czołgami. Oprócz tego, jako pomocnicze uzbrojenie,
liczne pojazdy tego typu mają otwory strzelnicze umożliwiające żołnierzom
desantu prowadzenie ognia z broni strzeleckiej z wnętrza pojazdu. Z powodu
limitów masy, opancerzenie bojowych wozów piechoty jest zwykle jedynie nieco
lepsze niż transporterów opancerzonych i znacznie słabsze od czołgów,
zapewniające ochronę ze wszystkich stron przed pociskami broni strzeleckiej
kalibru do 12,7 mm i odłamkami. Od lat 80. występuje jednak tendencja do
zwiększania stopnia odporności opancerzenia zasadniczego, także poprzez
stosowanie nakładanych z przodu i boków pojazdu dodatkowych paneli pancernych z
materiałów nowej generacji, jak kevlar. W efekcie, nowoczesne bojowe wozy
piechoty mogą być odporne także na ostrzał z działek kalibru 20-25 mm z
przedniej półsfery. Typowym układem konstrukcyjnym dla bojowych wozów piechoty
jest przedział silnika z przodu po jednej ze stron (z reguły po prawej), a obok
niego przedział kierowania z miejscem kierowcy. Środek pojazdu zajmuje przedział
bojowy z wieżą obrotową, a tył pojazdu – przedział desantowy, z miejscami dla
żołnierzy desantu. Dostęp do przedziału desantu zapewniają duże drzwi lub rampa
w tylnej ścianie pojazdu, oraz włazy w dachu. Bojowe wozy piechoty, oprócz 2-3
osobowej załogi, zabierają z reguły 8 żołnierzy desantu. Część bojowych wozów
piechoty jest pojazdami amfibijnymi, mogącymi pływać w wodzie (przede wszystkim
radzieckie BMP), aczkolwiek możliwość pływania w części pojazdów została
zamieniona na możliwość polepszenia opancerzenia, wiążącą się z wzrostem masy.
Bojowe wozy piechoty stanowiły podstawowy środek prowadzenia walki piechoty
zmechanizowanej od lat 70. do 90., stanowiąc element doktryny przewidującej
konflikt wysoko rozwiniętych państw, dysponujących silnymi armiami pancernymi. W
związku jednak z zakończeniem zimnej wojny i zmianą zagrożeń, jakie pojawiły się
na świecie, powodującym zmianę modelu sił zbrojnych na bardziej mobilne i
częściowe odejście od ciężkich sił pancernych, bojowe wozy piechoty obecnie są z
powrotem częściowo zastępowane przez lżejsze i tańsze transportery opancerzone
(np. amerykański Stryker), oraz kołowe BWP (np. Rosomak). Na bazie bojowych
wozów piechoty buduje się też bojowe wozy rozpoznawcze. Przykłady bojowych wozów
piechoty: M2 Bradley BMP-2 BMP-3 Marder 1, Puma VCC-80 Dardo AMX-10P LAV III
MCV-80 Warrior i inne. Bibliografia Jerzy Kajetanowicz, Bojowe wozy piechoty,
Wyd. Bellona, Warszawa 1995, ISBN 83-11-08320-7
Żródło:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Bojowy_w%C3%B3z_piechoty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz