KTO Rosomak

KTO Rosomak (Kołowy Transporter Opancerzony Rosomak) – transporter opancerzony konstrukcji fińskiej. Produkowany na licencji w Polsce. Znajduje się obecnie na uzbrojeniu Sił Zbrojnych RP. Wersja dla Polski przez producenta jest oznaczona jako AMV XC-360P. Historia Skonstruowany w fińskim przedsiębiorstwie Patria Vehicles Oy pod nazwą AMV (Armoured Modular Vehicle). W grudniu 2002 r. konstrukcja została wybrana przez Polskę w przetargu na kołowe transportery opancerzone. Zgodnie z umową produkcja 600 z 690 zamówionych pojazdów odbywa się w Wojskowych Zakładach Mechanicznych w Siemianowicach Śląskich. Za dostawę sześciuset dziewięćdziesięciu Rosomaków Ministerstwo Obrony Narodowej ma zapłacić w latach 2003-2013 roku prawie 5 mld złotych (faktyczny koszt będzie wyższy w związku z nieplanowanym dopancerzeniem i modyfikacją wozów dla misji ekspedycyjnych).[1] W tej kwocie zawarto także koszt 313 wież HITFIST od włoskiej Oto Melary za 308 mln USD (w tym 241 powstanie w Polsce na licencji). Szacunkowa cena rynkowa jednej sztuki KTO Rosomak w wersji podstawowej wynosi około 15 milionów złotych[2]. Decyzją szefa Sztabu Generalnego WP z 31 grudnia 2004 przyjęto transporter do uzbrojenia[3]. Pierwsze transportery Rosomak zostały przekazane wojsku 8 stycznia 2005 r. (trzy w wersji bojowej z wieżą Hitfist-30P i 6 bazowych bez uzbrojenia)[4]. Pierwszym użytkownikiem jest 17 Brygada Zmechanizowana z Międzyrzecza[4]. Konstrukcja KTO Rosomak zbudowany jest w układzie 8x8 (z napędem na wszystkie koła). Rosomak bojowy / Rosomak-1 może przewozić 11 osób (kierowca, dowódca, działonowy i 8 (6 w wersji afgańskiej) żołnierzy desantu). Na przełomie 2005 r. dokonywano stopniowej (chociaż nie całkowitej) polonizacji produkcji Rosomaków. 14 grudnia 2005 r. zaprezentowano pierwszy egzemplarz wyprodukowany w Polsce[5]. Moduły podwozia (ramy z układem przeniesienia napędu) początkowo produkowane były w Finlandii, od połowy 2007 r. w spółce Komas Sp. z o.o. w Janowie Lubelskim (należącej do fińskiej Komas Oy)[6]. Wersje Wojska Lądowe zamówiły transportery w kilku wersjach, w tym: kołowego bojowego wozu piechoty (Rosomak) – wyposażonego w dwuosobową wieżę Hitfist-30P z szybkostrzelną armatą ATK Mk 44 (wersja rozwojowa Bushmaster II) na Nabój 30 x 173 mm i karabinem maszynowym UKM-2000C, 6 granatników dymnych ZM Dezamet 902A kaliber 81 mm połączonych z systemem samoosłony Przemysłowe Centrum Optyki SSP-1 OBRA-3. transportera piechoty (Rosomak-1) – wyposażonego w bezzałogową zdalnie sterowaną wieżyczkę z wielkokalibrowym karabinem maszynowym na nabój 12,7 x 99 mm NATO; pożądane jest zastosowanie broni znajdującej się na wyposażeniu Sił Zbrojnych czyli wkm NSW-B). Zamiast wkm-u może być montowany karabin maszynowy (UKM-2000) lub 40 mm granatnik automatyczny (np. GA-40). 27 października 2005 r. poinformowano, że uzbrojenie Rosomaka-1 będzie umieszczone w bezzałogowym stanowisku strzeleckim RCWS-127 izraelskiej firmy Rafael. Już po ogłoszeniu tej edycji zdecydowano o powtórzeniu ostatniej fazy przetargu. Po ponownym rozpatrzeniu ofert zdecydowano o wyborze stanowiska strzeleckiego Kobuz, które uznano za lepiej spełniające polskie wymagania. Wkrótce jednak poinformowano, że w wyniku rezygnacji dostawcy powrócono do uprzednio wybranego stanowiska strzeleckiego. Na skutek protestów pozostałych oferentów, 11 maja 2006 r. odbyło się ponowne rozpatrzenie ofert. Tego samego dnia za zwycięzcę przetargu uznano firmę OTO Melara oferującą wieże HITROLE, w której będą instalowane zamiennie karabiny maszynowe MAG (kaliber 7.62 x 51 mm NATO) i M2 (nabój 12.7 x 99 mm), produkowane przez zakłady Fabrique Nationale de Herstal. transportera ppk Spike z obsługami (Rosomak-2) wozu dowódczo-sztabowego (Rosomak-WDST) wozu zabezpieczenia technicznego (Rosomak-WPT) wozu ewakuacji medycznej (Rosomak-WEM) – zadaniem tej wersji jest udzielania pierwszej pomocy medycznej, wliczając resuscytację i stabilizację czynności życiowych w rejonach zagrożenia oraz ewakuacja najciężej rannych do strefy, gdzie możliwe jest lądowanie śmigłowców ratownictwa medycznego, które następnie przetransportowują poszkodowanych do szpitali polowych. Pierwsze Rosomaki-WEM zostały dostarczone polskiej armii w grudniu 2007[7]. Wersja docelowa, oparta o technologię Patrii, różniąca się od pierwszych pojazdów, została zaprezentowana we wrześniu 2008 r[8]. Początkowo dla pododdziałów rozpoznawczych zamówiono krótszą (o ok. 60 cm), sześciokołową wersję Rosomaka, potem zmieniono decyzję i zdecydowano się jednak na ośmiokołowy pojazd rozpoznawczy, który będzie dostarczany w dwóch odmianach: wozu rozpoznawczo-dowódczego (Rosomak R-1) wozu rozpoznawczego (Rosomak R-2) Najnowszą wersją jest Rosomak M1M z osłoną przeciw pociskom kumulacyjnym (typ RPG-7) QinetiQ RPGNet i kadłubem ze stali Armstal 550 Huty Stali Jakościowych (grupa Złomrex). Jest on używany przez Polski Kontyngent Wojskowy w Afganistanie.[9]. Dane podstawowe Państwo Finlandia Polska (na licencji) Producent Wojskowe Zakłady Mechaniczne w Siemianowicach Śląskich Bumar Łabędy w Gliwicach Typ pojazdu transporter opancerzony Trakcja kołowa 8 x 8 Załoga 3 + 8 (6 w wersji Afgańskiej) Historia Prototypy 2001 Produkcja od 2003 Dane techniczne Silnik 1 silnik wysokoprężny z turbodoładowaniem, 6-cylindrowy Scania D1 12 56A03PE o mocy 360 kW (490 KM) przy 2100 obr./min. ;M = 1.97 kNm Poj. zb. paliwa 325 L Pancerz warstwowy Długość 7,77 m Szerokość 2,83 m Wysokość 2,36 m / 2,99 m Prześwit 0,43 m Masa bojowa: około 22 000 kg Osiągi Prędkość 100 km/h w wodzie: 10 km/h do przodu, 3 km/h do tyłu Zasięg 800 km Pokonywanie przeszkód Rowy (szer.) 2,10 m Ściany (wys.) 0,50 m Kąt podjazdu 60 Dane operacyjne Uzbrojenie w zależności od wersji np. UKM-2000C Użytkownicy Polska Przypisy1.↑ dziennik.pl 2007-10-13 2.↑ wg Juliusza Ćwielucha dziennikarza Polityki, Tok FM 2011-03-08 3.↑ Andrzej Kiński, "Co dalej z Rosomakiem?" w: Nowa Technika Wojskowa nr 9/2005, s. 13-18 4.↑ 4,0 4,1 "Rosomaki dla Wojska Polskiego i XC-360 dla Armii Fińskiej" w: Nowa Technika Wojskowa nr 2/2005, s. 8 5.↑ "Rosomaki z Siemianowic" w: Nowa Technika Wojskowa nr 3/2006, s. 10 6.↑ "Nowości Patria Polska" w: Raport WTO nr 2/2008, s. 11. 7.↑ Grzegorz Hołdanowicz, "Rosomaki WEM do Afganistanu" w: Raport WTO nr 2/2008, s. 24. 8.↑ Grzegorz Hołdanowicz, "Salon w oczekiwaniu na profesjonalizację", w: raport-WTO nr 10/2008, s.5. 9.↑ Altair - Rosomak z siatką i nie tylko Dane podstawowe Państwo Finlandia Polska (na licencji) Producent Wojskowe Zakłady Mechaniczne w Siemianowicach Śląskich Bumar Łabędy w Gliwicach Typ pojazdu transporter opancerzony Trakcja kołowa 8 x 8 Załoga 3 + 8 (6 w wersji Afgańskiej) Historia Prototypy 2001 Produkcja od 2003 Dane techniczne Silnik 1 silnik wysokoprężny z turbodoładowaniem, 6-cylindrowy Scania D1 12 56A03PE o mocy 360 kW (490 KM) przy 2100 obr./min. ;M = 1.97 kNm Poj. zb. paliwa 325 L Pancerz warstwowy Długość 7,77 m Szerokość 2,83 m Wysokość 2,36 m / 2,99 m Prześwit 0,43 m Masa bojowa: około 22 000 kg Osiągi Prędkość 100 km/h w wodzie: 10 km/h do przodu, 3 km/h do tyłu Zasięg 800 km Pokonywanie przeszkód Rowy (szer.) 2,10 m Ściany (wys.) 0,50 m Kąt podjazdu 60 Dane operacyjne Uzbrojenie w zależności od wersji np. UKM-2000C Użytkownicy Polska

 

Żródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/KTO_Rosomak