2S19 MSTA-S

2S19 MSTA-S
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR/ Rosja
Producent	Uraltransmaszzawod
Typ pojazdu	samobieżna haubicoarmata
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	5 osób
Historia
Prototypy	połowa lat 80.
Produkcja	1989 - do chwili obecnej
Dane techniczne
Silnik	wysokoprężny, V-84A o mocy 574 kW
Długość	11 917 mm kadłuba: 7000 mm
Szerokość	3380 mm
Wysokość	2950 mm
Masa	bojowa: 42 000 kg
Osiągi
Prędkość	km/h
Zasięg	500
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	5 m bez przygotowania: 1,5 m
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x haubicoarmata kalibru 152 mm L/40 2A64
Użytkownicy
armie krajów powstałych po rozpadzie ZSRR

2S19 MSTA-S – radziecka samobieżna haubicoarmata kalibru 152 mm. Opracowana jako następca działa samobieżnego 2S5 Hiacynt. Została skonstruowana w zespole konstruktorskim zakładów Uraltransmasz w Jekaterynburgu kierowanym przez Jurija Tomaszowa.

2S19 jest działem typu zakrytego. Główne uzbrojenie - haubicoarmata 2A64 o lufie długości 40 kalibrów, jest umieszczone w obrotowej wieży osadzonej na podwoziu gąsienicowym. Podwozie jest zbudowane z wykorzystaniem podzespołów czołgów T-72 i T-80. W niszy wieży są przewożone granaty artyleryjskie i ładunki miotające. Możliwe jest także podawanie amunicji z zewnątrz wozu. Szybkostrzelność praktyczna dochodzi do 8 strz/min.

Amunicja stosowana do działa 2S19 jest identyczna jak w dziale holowanym 2A65 MSTA-B, czy starszej D-20. Standardowym jest granat odłamkowo-burzący o donośności maksymalnej 24 km, oraz granat odłamkowo-burzący z gazogeneratorem o zasięgu 29 km. Stosowane także mogą być granaty kasetowe (42 podpociski kumulacyjno-odłamkowe), 30F39 Krasnopol (naprowadzające się na cel podświetlony laserem), zakłócające łączność radiową, chemiczne (wycofane z uzbrojenia) i jądrowe (prawdopodobnie wycofane z uzbrojenia).

Bibliografia

• T.J. O'Malley: Artyleria: działa i polowe wyrzutnie rakietowe. Woźniak, R; Kupidura, P (przekład i redakcja naukowa); Hutchins, R. (ilustracje). Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2000. ISBN 83-11-09172-2.
• Janusz Magnuski. 152 mm samobieżna haubica 2S19 Msta. „Nowa Technika Wojskowa”. 1993. nr 6. S. 5-6. ISSN 1230-1655.

Żródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/2S19_MSTA-S